Wartości niematerialne i prawne jednostka wykazuje w bilansie wg wartości początkowej, która pomniejszona jest o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne i aktualizujące. Przesłanki do tworzenia odpisów aktualizacyjnych są jednak bardzo zróżnicowane.
Początkową wartość wartości niematerialnych i prawnych ustala się wg ceny nabycia. Wyjątek stanowią koszty zakończonych prac rozwojowych, które wyceniane są po koszcie wytworzenia. Wartości niematerialne i prawne wykazuje się w bilansie wg wartości początkowej ujętej przez jednostkę w księgach, którą pomniejszyć należy o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne i odpisy aktualizujące z tytułu trwałej utraty wartości.
Ustawa o rachunkowości stanowi, że aktywa, do których należą m.in. wartości niematerialne i prawne są zasobami majątkowymi powodującymi w przyszłości wpływ korzyści ekonomicznych do jednostki. Jednostka zobowiązana jest do ustalenia co najmniej na każdy dzień bilansowy, czy wartość aktywów zapisana w księgach odzwierciedla ich faktyczną wartość.
Bilansowa wartość składnika aktywów nie powinna być wyższa niż korzyści ekonomiczne, które są możliwe do uzyskania z jego posiadania. Wartość korzyści ekonomicznych danego składnika aktywów przewidywana przez jednostkę to jego potencjał do bezpośredniego lub pośredniego powodowania wpływów środków pieniężnych do jednostki. Korzyści ekonomiczne jednostka może otrzymywać w różnej formie.
Jeżeli wartość księgowa składnika aktywów na dzień bilansowy przewyższa płynące z niego korzyści ekonomiczne, oznacza to, iż utracił on zdolność przynoszenia jednostce korzyści ekonomicznych. W tej sytuacji dokonywany jest odpis aktualizujący z tytułu trwałej utraty wartości sprowadzając jego wartość bilansową do wartości realnej.